पुरानो गीत

सय वर्ष पुरानो गीत

ठ्याक्कै ६० वर्ष अगाडी मेरी आमाले भनेका गीतहरू सारेको हुँ मैले । निरक्षर मेरी आमाले उनकी निरक्षर आमाबाट सुनेकी हुन् यी गीत । त्यसैले यी गीत शताब्दीअअघिको मान्छु म । सय वर्ष अघि पूर्वी नेपालको ताप्लेजुङमा बस्ने मेरी बजै र सोही कालमा जन्मेकी आमाको भाषामा त्यती फरक पाइनँ र मैले शब्दहरूलाई यथावत राखेको छु ।

छोरीका बिलौना

घडेरी फेरे नि मुल्खाँबो फेरेनौ
अलिक् त बाबाले घर् केटो हेरेनौ ।
ओरालीउकाली पन्छिन्दर परेको
कंगाली कुटुम्ब कति मन् परेको ।
नेपाल् जाने बाटो कोदालीले खन्छन्
अर्काको घरैमा दाइजो ल्याइनस् भन्छन् ।
जुठेल्नाको रायो मालीगाईले खायो
माइत जाउँला भन्थेँ भाइले वचन् लायो
उकालीओराली हिडेन गाजुगाई
कहिले भेट्न आउँथे निठुरी दाजुभाइ ।
पातै टिपीटिपी आधा डोको मात्रै
सौता कुट्न आउँछे चुलादेखी नाच्दै ।
धुरी लाग्यो धुवाँ मजेरी लाग्यो लेउ
जेठानी त भन्छे लाइदिउला पल्लो छेउ ।
बारीको छेवैमा बसे कर्‍याङ्कुरुङ्
सासू भतै दिन्छिन् भाँडो खर्‍याङ्खुरुङ् ।
ऐया ऐया आमै म मरेँ बहैले
आइज आइज भन्छ हरिया दहैले ।
झुर्केमुर्के फलाम् चुलैँसी कमाउने
को छ मेरो बाबा टेक्ने र समाउने ।
बाबाले भात् खाने मृदुपुरे थाल
म एउटी छोरीलाई माइती राजै पाल ।