शुन्यपथका यात्री हामी २
बिनासाथका यात्री हामी
पहिचान बिनाका यात्री हामी
हिडिरहेथ्यौँएक अर्काको
स्पन्दन मात्र चिनेका हामी ।
वृन्दावनको एक्लो न्याउलीकोझैँ
नानीले तानेको विणाको तारकोझैँ
मुटु नै कुत्कुत्याउने
माधुर्य कानमा भरिदिने
तरङ्गित संगीत
बिजुलीझैँ आयो शुन्यबाट
सा रे ग म प सुर तानिएझैँ ।
झनझनायो मन आल्हादले
नाचूँ नाचूँ भयो तन उन्माद्ले
नपत्याऊँ त भन्यो एक मनले
थाम्न सकेन आफैलाई उसले
र तारले जोडेको त्यो साइनोमा
केही शब्द थप्यो चपल ओठले
र र्निस्कियो मन वृन्दावनको यात्रामा ।
बिनासाथका यात्री हामी
पहिचान बिनाका यात्री हामी
हिडिरहेथ्यौँएक अर्काको
स्पन्दन मात्र चिनेका हामी ।
वृन्दावनको एक्लो न्याउलीकोझैँ
नानीले तानेको विणाको तारकोझैँ
मुटु नै कुत्कुत्याउने
माधुर्य कानमा भरिदिने
तरङ्गित संगीत
बिजुलीझैँ आयो शुन्यबाट
सा रे ग म प सुर तानिएझैँ ।
झनझनायो मन आल्हादले
नाचूँ नाचूँ भयो तन उन्माद्ले
नपत्याऊँ त भन्यो एक मनले
थाम्न सकेन आफैलाई उसले
र तारले जोडेको त्यो साइनोमा
केही शब्द थप्यो चपल ओठले
र र्निस्कियो मन वृन्दावनको यात्रामा ।
No comments:
Post a Comment